هر سخن وقتي و هر نكته مكاني دارد. قبل از اينكه سخن‌گفتن را آغاز كنيد، از خودتان بپرسيد كه آيا واقعا لازم است كه چيزي بگوييد يا نه. اگر آنچه قصد گفتنش را داريد ربطي به بحث ندارد، بهتر است از گفتن آن پرهيز كنيد. مردم جذب صحبت‌هاي كسي مي‌شوند كه كلمات و جملات خود را بادقت انتخاب مي‌كند. كساني كه همواره در حال اظهارنظر و نقل داستان هستند به‌مرورزمان محبوبيت خود را از دست مي‌دهند. معمولا بيشتر گفته‌هاي افراد پرحرف بي‌ربط و غيرضروري است.
لازم نيست براي خالي‌نبودن عريضه در مجلسي پرحرفي كنيد
گاهي تنها دليل افراد براي حرف‌زدن شكستن سكوت است. اين افراد براي شكستن سكوت در جمع‌هاي علمي و حرفهاي مثل محيط كار يا مدرسه سخن‌گفتن را آغاز مي‌كنند. اما بايد بدانيم كه گاهي سكوت چندان هم بد نيست و نيازي به شكستن اين سكوت وجود ندارد. مثلا زماني كه شما و همكارتان در يك اتاق مشغول استراحت هستيد، نياز نيست سكوت را با شروع يك گفت‌وگوي غيرضروري از بين ببريد. شايد همكار شما براي استراحت به سكوت نياز داشته باشد و تمايلي به صحبت نداشته باشد. در چنين مواقعي لبخند زدن دوستانه و حفظ سكوت مؤدبانه‌تر خواهد بود.
به كلماتي كه انتخاب مي‌كنيد دقت كنيد
چطور كمتر حرف بزنيم؟ به كلماتي كه انتخاب مي‌كنيد،فكر كنيد
وقتي زياد و مداوم حرف مي‌زنيد، هرچه به ذهن‌تان مي‌رسد به زبان مي‌آوريد. براي‌اينكه ياد بگيريد كم حرف بزنيد، بايد ياد بگيريد كه قبل از حرف‌زدن فكر كنيد. قبل از حرف‌زدن به آنچه مي‌خواهيد بگوييد كمي فكر كنيد و حرف‌تان را سبك‌سنگين كنيد. اين روش باعث مي‌شود از زدن برخي حرف‌ها منصرف شويد و كمتر حرف بزنيد.
كساني كه زياد صحبت مي‌كنند به‌احتمال زياد بسياري از اطلاعات محرمانه و حرفهاي خصوصي را ناخواسته بر زبان مي‌آورند. قبل از زدن چنين حرف‌هايي حتما كمي مكث كنيد. فراموش نكنيد كه آب رفته به جوي بازنمي‌گردد. هميشه وقت داريد كه اطلاعات بيشتري را درمورد يك مسئله در اختيار ديگران قرار دهيد اما وقتي حرف محرمانه‌اي را در جمع بر زبان مي‌آوريد، ديگر آن حرف خصوصي نيست و، براي جبران، كاري از دست شما ساخته نخواهد بود.
حتما بخوانيد: تاثير و قدرت كلمات؛ چگونه از قدرت كلمات براي پيشبرد اهداف‌مان استفاده كنيم؟
هنگام حرف‌زدن زمان را در نظر بگيريد
وقتي حواس‌تان به زمان باشد، كمتر حرف خواهيد زد. معمولا بعد از گذشت ۲۰ ثانيه احتمال اينكه مخاطب‌تان تمركز خود را از دست بدهد زياد است. درنتيجه، وقتي ۲۰ ثانيه حرف زديد، حواس‌تان به شنوندگان باشد كه آيا مشتاق شنيدن ادامه سخنان شما هستند يا خير. به زبان بدن آنها توجه كنيد. بي‌قراري، چك‌كردن مداوم تلفن همراه و نگاه‌كردن به دروديوار نشان مي‌دهد كه مخاطب شما خسته شده است. پس بهتر است هرچه سريع‌تر حرف را كوتاه و تمام كنيد. در حالت كلي، بهتر است بيش از ۴۰ ثانيه به‌طور مداوم صحبت نكنيد، چون باعث مي‌شود مخاطب خسته شود و به ادامه حرفهاي شما توجه نكند.
براي رفع استرس پرحرفي نكنيد
گاهي صرفا براي رفع تشويش حرف مي‌زنيم. پس هروقت احساس كرديد پرحرفي مي‌كنيد تا استرس خود را كاهش دهيد، بهتر است براي غلبه بر استرس خود از روش‌هاي مناسب‌تر كمك بگيريد. در مواقع پرحرفي بهتر است چند لحظه سكوت و احساس خود را ارزيابي كنيد. آيا استرس داريد؟ اگر استرس داريد تا ده بشماريد يا نفس عميق بكشيد. اگر قرار است براي جمع سخنراني كنيد، بهتر است، براي كاهش استرس، متن سخنراني خود را آماده و از چند روز قبل آن را تمرين كنيد. البته كمي استرس قبل از سخنراني اصلا عجيب نيست و طبيعي است. اگر همواره از بودن در جمع احساس استرس مي‌كنيد براي حل مشكل به يك روان‌پزشك مراجعه كنيد.
براي جلب‌توجه و رضايت ديگران پرحرفي نكنيد
اين مورد بيشتر در موقعيت‌هاي مختلف كاري رخ مي‌دهد و افراد براي جلب‌توجه و تاثيرگذاري روي ديگران حرف مي‌زنند. بهتر است براي جلب‌توجه و، به اصطلاح، خودي نشان‌دادن پرچانگي نكنيد.
بدانيد كه براي شنوندگان، مختصر و مفيد حرف‌زدن از حرفهاي بي‌سروته جذاب‌تر است. به‌جاي پرحرفي‌كردن درباره خودتان، حرف‌هايي بزنيد كه واقعا ارزش گفتن دارند.
راهكار دوم: بيشتر گوش كنيد
چطور كمتر حرف بزنيم؟ - بيشتر گوش كنيد
تمام حواس‌تان را بر كسي متمركز كنيد كه در حال حرف‌زدن است
هنگام گفت‌وگو هرگز گوشي خود را چك نكنيد يا اطراف را نگاه نكنيد. به اينكه براي شام چه بخوريد يا بعد از ساعت كاري كجا برويد فكر نكنيد. تمام توجه خود را به طرف مقابل معطوف كنيد. به‌اين‌ترتيب، بهتر گوش مي‌كنيد و درمورد آنچه گفته مي‌شود تمركز داريد. به چشم‌هاي گوينده نگاه كنيد و اگر گاهي تمركز خود را از دست داديد، سعي كنيد به زمان حال برگرديد و به گوش‌دادن ادامه دهيد.
ارتباط چشمي برقرار كنيد
برقراري ارتباط چشمي نشانه توجه شماست. هنگامي كه كسي با شما صحبت مي‌كند به چشم‌هاي او نگاه كنيد. اين كار به معناي حضور و توجه شماست. قطع ارتباط چشمي ممكن است دور از ادب و به معناي بي‌توجهي باشد. هنگام گفت‌وگو تلفن همراه خود را داخل كيف يا جيب خود بگذاريد تا مجبور نشويد هرازچندگاهي گوشي را نگاه كنيد و حواس‌تان از جريان گفته منحرف شود. اگر مخاطب‌تان هنگامي كه شما در حال صحبت هستيد تماس چشمي خود را با شما قطع كند، اين حركت به احتمال زياد نشانه اين است كه او خسته شده يا شما پرحرفي كرده‌ايد. در چنين مواردي بهتر است كمي مكث كنيد يا به طرف مقابل نيز فرصت حرف‌زدن بدهيد.
به حرفهاي طرف مقابل فكر كنيد
سعي كنيد گوش دادن فعالانه را ياد بگيريد. هنگامي كه كسي در حال حرف‌زدن است، شما بايد به حرفهاي او گوش كنيد. طرف مقابل را هنگام گوش‌دادن قضاوت نكنيد. حتي اگر با آنچه گفته مي‌شود مخالفيد، منتظر بمانيد تا نوبت شما براي حرف‌زدن برسد. وقتي ديگري در حال حرف‌زدن است، به‌جاي فكركردن به اينكه چه جوابي بايد بدهيد، روي حرفهاي او تمركز كنيد. براي تمركز بهتر مي‌توانيد گفته‌هاي طرف مقابل را در ذهن خود تصور كنيد. هچنين مي‌توانيد كلمات و عبارت‌هاي كليدي حرفهاي او را به خاطر بسپاريد.
هنگام گفت‌وگو به حرفهاي طرف مقابل اشاره كنيد
در هر گفت‌وگويي نوبت حرف‌زدن به خود شما هم مي‌رسد. قبل از حرف‌زدن نشان دهيد كه به آنچه گفته شده گوش داده‌ايد. حرف‌هايي را كه شنيده‌ايد با جمله‌بندي خودتان تكرار و سؤال كنيد. لازم نيست صحبت‌هاي طرف مقابل را كلمه‌به‌كلمه تكرار كنيد. فقط برداشت خود از صحبت‌هاي او را بيان كنيد. گوش‌كردن فعال باعث توجه كامل به حرفهاي طرف مقابل مي‌شود و به او نشان مي‌دهد كه شما در حال گوش‌دادن هستيد. البته بايد بدانيد كه گوش‌دادن فعال به معناي قطع‌كردن مداوم صحبت‌هاي گوينده يا راهي براي بيان نظرات خودتان نيست.
از عباراتي مثل «پس شما مي‌گوييد براي جشني كه شركت در هفته آينده برگزار خواهد كرد نگران هستيد» استفاده كنيد. بعد از چنين عباراتي مي‌توانيد از گوينده سؤال كنيد. به‌عنوان‌مثال، جمله قبلي را با اين سؤال ادامه دهيد، «فكر مي‌كنيد علت اين نگراني چيست؟ اگر مايل باشيد مي‌توانيم بيشتر دراين‌باره صحبت كنيم». هنگام گفت‌وگو سعي كنيد احساس همدلي خود را به طرف مقابل نشان دهيد و او را قضاوت نكنيد.
راهكار سوم: در رعايت قوانين كم‌حرفي بيراهه نرويد
نظرات خود را در موارد ضروري حتما بيان كنيد
رعايت كم‌حرفي به اين معنا نيست كه در مواقع لزوم از خودتان دفاع نكنيد يا منظور خود را بيان نكنيد. اگر مسئله‌اي به‌طور جدي ذهن‌تان را درگير كرده يا نظري داريد كه احساس مي‌كنيد بسيار اهميت دارد، حرف‌تان را بزنيد. افراط در كم‌حرفي نيز مثل افراط در هر كار ديگري صحيح نيست. پس به بهانه كم‌حرفي اطرافيان را از شنيدن نظرات مهم و شايد حياتي خود محروم نكنيد. دانستن اينكه چه زماني لازم است حرف بزنيد از اصول اوليه مهارت در كم‌حرفي است. به‌عنوان‌مثال، وقتي در زندگي شخصي خود دچار يك مشكل جدي مي‌شويد، بهتر است، براي كمك‌گرفتن از دوستان و نزديكان مورداعتمادتان، مشكل را با آنها در ميان بگذاريد. يا اگر در زمينه كاري نظري داريد كه مي‌تواند تأثيرات مثبتي روي روند كار داشته باشد، حتما نظر خود را در جمع مديران و همكاران بيان كنيد.
در برقراري ارتباط چشمي افراط نكنيد
چطور كمتر حرف بزنيم؟ در ارتباط چشمي افراط نكنيد
همان طور كه گفته شد، برقراري ارتباط چشمي بسيار مهم است. اما ارتباط چشمي مداوم براي طرف مقابل چندان خوشايند نخواهد بود. هدف از ارتباط چشمي ايجاد اعتماد و جلب‌توجه است اما اگر بيش‌ازحد بر ارتباط چشمي اصرار كنيد، نتيجه معكوس خواهيد گرفت و باعث سلب اعتماد طرف مقابل خواهيد شد. بهتر است بعد از هر ۷ تا ۱۰ ثانيه ارتباط چشمي، مسير نگاه خود را تغيير دهيد.
ارتباط چشمي افراطي در برخي فرهنگ‌ها، به‌ويژه فرهنگ‌هاي آسيايي، به معناي بي‌احترامي است. پس بهتر است در برخورد با افرادي با فرهنگ‌هاي متفاوت، از اصول و آداب معاشرت آنها، ازجمله درمورد برقراري ارتباط چشمي، آگاه شويد.
هنگام گوش‌دادن به نظرات ديگران تعصب را كنار بگذاريد
هر انساني نظر و عقيده منحصر به خودش را دارد. تعريفي كه هر فرد از درست و غلط دارد ممكن است با ديگري متفاوت باشد. وقتي به حرفهاي فرد ديگري گوش مي‌كنيد، ممكن است چيزهايي بشنويد كه چندان هم موردقبول شما نيستند. اما بهتر است قضاوت كردن كردن درباره ديگران را تاخير بيندازيد. اگر مچ خودتان را هنگام قضاوت طرف مقابل گرفتيد، دست از قضاوت برداريد و روي صحبت‌هاي او متمركز شويد. تحليل شنيده‌هاي‌تان را به بعد موكول كنيد. هنگام گوش‌دادن فقط به صحبت‌هاي گوينده توجه كنيد و او را قضاوت نكنيد.
chetor.com
هر سخن وقتي و هر نكته مكاني دارد. قبل از اينكه سخن‌گفتن را آغاز كنيد، از خودتان بپرسيد كه آيا واقعا لازم است كه چيزي بگوييد يا نه. اگر آنچه قصد گفتنش را داريد ربطي به بحث ندارد، بهتر است از گفتن آن پرهيز كنيد. مردم جذب صحبت‌هاي كسي مي‌شوند كه كلمات و جملات خود را بادقت انتخاب مي‌كند. كساني كه همواره در حال اظهارنظر و نقل داستان هستند به‌مرورزمان محبوبيت خود را از دست مي‌دهند. معمولا بيشتر گفته‌هاي افراد پرحرف بي‌ربط و غيرضروري است.
لازم نيست براي خالي‌نبودن عريضه در مجلسي پرحرفي كنيد
گاهي تنها دليل افراد براي حرف‌زدن شكستن سكوت است. اين افراد براي شكستن سكوت در جمع‌هاي علمي و حرفهاي مثل محيط كار يا مدرسه سخن‌گفتن را آغاز مي‌كنند. اما بايد بدانيم كه گاهي سكوت چندان هم بد نيست و نيازي به شكستن اين سكوت وجود ندارد. مثلا زماني كه شما و همكارتان در يك اتاق مشغول استراحت هستيد، نياز نيست سكوت را با شروع يك گفت‌وگوي غيرضروري از بين ببريد. شايد همكار شما براي استراحت به سكوت نياز داشته باشد و تمايلي به صحبت نداشته باشد. در چنين مواقعي لبخند زدن دوستانه و حفظ سكوت مؤدبانه‌تر خواهد بود.
به كلماتي كه انتخاب مي‌كنيد دقت كنيد
چطور كمتر حرف بزنيم؟ به كلماتي كه انتخاب مي‌كنيد،فكر كنيد
وقتي زياد و مداوم حرف مي‌زنيد، هرچه به ذهن‌تان مي‌رسد به زبان مي‌آوريد. براي‌اينكه ياد بگيريد كم حرف بزنيد، بايد ياد بگيريد كه قبل از حرف‌زدن فكر كنيد. قبل از حرف‌زدن به آنچه مي‌خواهيد بگوييد كمي فكر كنيد و حرف‌تان را سبك‌سنگين كنيد. اين روش باعث مي‌شود از زدن برخي حرف‌ها منصرف شويد و كمتر حرف بزنيد.
كساني كه زياد صحبت مي‌كنند به‌احتمال زياد بسياري از اطلاعات محرمانه و حرفهاي خصوصي را ناخواسته بر زبان مي‌آورند. قبل از زدن چنين حرف‌هايي حتما كمي مكث كنيد. فراموش نكنيد كه آب رفته به جوي بازنمي‌گردد. هميشه وقت داريد كه اطلاعات بيشتري را درمورد يك مسئله در اختيار ديگران قرار دهيد اما وقتي حرف محرمانه‌اي را در جمع بر زبان مي‌آوريد، ديگر آن حرف خصوصي نيست و، براي جبران، كاري از دست شما ساخته نخواهد بود.
حتما بخوانيد: تاثير و قدرت كلمات؛ چگونه از قدرت كلمات براي پيشبرد اهداف‌مان استفاده كنيم؟
هنگام حرف‌زدن زمان را در نظر بگيريد
وقتي حواس‌تان به زمان باشد، كمتر حرف خواهيد زد. معمولا بعد از گذشت ۲۰ ثانيه احتمال اينكه مخاطب‌تان تمركز خود را از دست بدهد زياد است. درنتيجه، وقتي ۲۰ ثانيه حرف زديد، حواس‌تان به شنوندگان باشد كه آيا مشتاق شنيدن ادامه سخنان شما هستند يا خير. به زبان بدن آنها توجه كنيد. بي‌قراري، چك‌كردن مداوم تلفن همراه و نگاه‌كردن به دروديوار نشان مي‌دهد كه مخاطب شما خسته شده است. پس بهتر است هرچه سريع‌تر حرف را كوتاه و تمام كنيد. در حالت كلي، بهتر است بيش از ۴۰ ثانيه به‌طور مداوم صحبت نكنيد، چون باعث مي‌شود مخاطب خسته شود و به ادامه حرفهاي شما توجه نكند.
براي رفع استرس پرحرفي نكنيد
گاهي صرفا براي رفع تشويش حرف مي‌زنيم. پس هروقت احساس كرديد پرحرفي مي‌كنيد تا استرس خود را كاهش دهيد، بهتر است براي غلبه بر استرس خود از روش‌هاي مناسب‌تر كمك بگيريد. در مواقع پرحرفي بهتر است چند لحظه سكوت و احساس خود را ارزيابي كنيد. آيا استرس داريد؟ اگر استرس داريد تا ده بشماريد يا نفس عميق بكشيد. اگر قرار است براي جمع سخنراني كنيد، بهتر است، براي كاهش استرس، متن سخنراني خود را آماده و از چند روز قبل آن را تمرين كنيد. البته كمي استرس قبل از سخنراني اصلا عجيب نيست و طبيعي است. اگر همواره از بودن در جمع احساس استرس مي‌كنيد براي حل مشكل به يك روان‌پزشك مراجعه كنيد.
براي جلب‌توجه و رضايت ديگران پرحرفي نكنيد
اين مورد بيشتر در موقعيت‌هاي مختلف كاري رخ مي‌دهد و افراد براي جلب‌توجه و تاثيرگذاري روي ديگران حرف مي‌زنند. بهتر است براي جلب‌توجه و، به اصطلاح، خودي نشان‌دادن پرچانگي نكنيد.
بدانيد كه براي شنوندگان، مختصر و مفيد حرف‌زدن از حرفهاي بي‌سروته جذاب‌تر است. به‌جاي پرحرفي‌كردن درباره خودتان، حرف‌هايي بزنيد كه واقعا ارزش گفتن دارند.
راهكار دوم: بيشتر گوش كنيد
چطور كمتر حرف بزنيم؟ - بيشتر گوش كنيد
تمام حواس‌تان را بر كسي متمركز كنيد كه در حال حرف‌زدن است
هنگام گفت‌وگو هرگز گوشي خود را چك نكنيد يا اطراف را نگاه نكنيد. به اينكه براي شام چه بخوريد يا بعد از ساعت كاري كجا برويد فكر نكنيد. تمام توجه خود را به طرف مقابل معطوف كنيد. به‌اين‌ترتيب، بهتر گوش مي‌كنيد و درمورد آنچه گفته مي‌شود تمركز داريد. به چشم‌هاي گوينده نگاه كنيد و اگر گاهي تمركز خود را از دست داديد، سعي كنيد به زمان حال برگرديد و به گوش‌دادن ادامه دهيد.
ارتباط چشمي برقرار كنيد
برقراري ارتباط چشمي نشانه توجه شماست. هنگامي كه كسي با شما صحبت مي‌كند به چشم‌هاي او نگاه كنيد. اين كار به معناي حضور و توجه شماست. قطع ارتباط چشمي ممكن است دور از ادب و به معناي بي‌توجهي باشد. هنگام گفت‌وگو تلفن همراه خود را داخل كيف يا جيب خود بگذاريد تا مجبور نشويد هرازچندگاهي گوشي را نگاه كنيد و حواس‌تان از جريان گفته منحرف شود. اگر مخاطب‌تان هنگامي كه شما در حال صحبت هستيد تماس چشمي خود را با شما قطع كند، اين حركت به احتمال زياد نشانه اين است كه او خسته شده يا شما پرحرفي كرده‌ايد. در چنين مواردي بهتر است كمي مكث كنيد يا به طرف مقابل نيز فرصت حرف‌زدن بدهيد.
به حرفهاي طرف مقابل فكر كنيد
سعي كنيد گوش دادن فعالانه را ياد بگيريد. هنگامي كه كسي در حال حرف‌زدن است، شما بايد به حرفهاي او گوش كنيد. طرف مقابل را هنگام گوش‌دادن قضاوت نكنيد. حتي اگر با آنچه گفته مي‌شود مخالفيد، منتظر بمانيد تا نوبت شما براي حرف‌زدن برسد. وقتي ديگري در حال حرف‌زدن است، به‌جاي فكركردن به اينكه چه جوابي بايد بدهيد، روي حرفهاي او تمركز كنيد. براي تمركز بهتر مي‌توانيد گفته‌هاي طرف مقابل را در ذهن خود تصور كنيد. هچنين مي‌توانيد كلمات و عبارت‌هاي كليدي حرفهاي او را به خاطر بسپاريد.
هنگام گفت‌وگو به حرفهاي طرف مقابل اشاره كنيد
در هر گفت‌وگويي نوبت حرف‌زدن به خود شما هم مي‌رسد. قبل از حرف‌زدن نشان دهيد كه به آنچه گفته شده گوش داده‌ايد. حرف‌هايي را كه شنيده‌ايد با جمله‌بندي خودتان تكرار و سؤال كنيد. لازم نيست صحبت‌هاي طرف مقابل را كلمه‌به‌كلمه تكرار كنيد. فقط برداشت خود از صحبت‌هاي او را بيان كنيد. گوش‌كردن فعال باعث توجه كامل به حرفهاي طرف مقابل مي‌شود و به او نشان مي‌دهد كه شما در حال گوش‌دادن هستيد. البته بايد بدانيد كه گوش‌دادن فعال به معناي قطع‌كردن مداوم صحبت‌هاي گوينده يا راهي براي بيان نظرات خودتان نيست.
از عباراتي مثل «پس شما مي‌گوييد براي جشني كه شركت در هفته آينده برگزار خواهد كرد نگران هستيد» استفاده كنيد. بعد از چنين عباراتي مي‌توانيد از گوينده سؤال كنيد. به‌عنوان‌مثال، جمله قبلي را با اين سؤال ادامه دهيد، «فكر مي‌كنيد علت اين نگراني چيست؟ اگر مايل باشيد مي‌توانيم بيشتر دراين‌باره صحبت كنيم». هنگام گفت‌وگو سعي كنيد احساس همدلي خود را به طرف مقابل نشان دهيد و او را قضاوت نكنيد.
راهكار سوم: در رعايت قوانين كم‌حرفي بيراهه نرويد
نظرات خود را در موارد ضروري حتما بيان كنيد
رعايت كم‌حرفي به اين معنا نيست كه در مواقع لزوم از خودتان دفاع نكنيد يا منظور خود را بيان نكنيد. اگر مسئله‌اي به‌طور جدي ذهن‌تان را درگير كرده يا نظري داريد كه احساس مي‌كنيد بسيار اهميت دارد، حرف‌تان را بزنيد. افراط در كم‌حرفي نيز مثل افراط در هر كار ديگري صحيح نيست. پس به بهانه كم‌حرفي اطرافيان را از شنيدن نظرات مهم و شايد حياتي خود محروم نكنيد. دانستن اينكه چه زماني لازم است حرف بزنيد از اصول اوليه مهارت در كم‌حرفي است. به‌عنوان‌مثال، وقتي در زندگي شخصي خود دچار يك مشكل جدي مي‌شويد، بهتر است، براي كمك‌گرفتن از دوستان و نزديكان مورداعتمادتان، مشكل را با آنها در ميان بگذاريد. يا اگر در زمينه كاري نظري داريد كه مي‌تواند تأثيرات مثبتي روي روند كار داشته باشد، حتما نظر خود را در جمع مديران و همكاران بيان كنيد.
در برقراري ارتباط چشمي افراط نكنيد
چطور كمتر حرف بزنيم؟ در ارتباط چشمي افراط نكنيد
همان طور كه گفته شد، برقراري ارتباط چشمي بسيار مهم است. اما ارتباط چشمي مداوم براي طرف مقابل چندان خوشايند نخواهد بود. هدف از ارتباط چشمي ايجاد اعتماد و جلب‌توجه است اما اگر بيش‌ازحد بر ارتباط چشمي اصرار كنيد، نتيجه معكوس خواهيد گرفت و باعث سلب اعتماد طرف مقابل خواهيد شد. بهتر است بعد از هر ۷ تا ۱۰ ثانيه ارتباط چشمي، مسير نگاه خود را تغيير دهيد.
ارتباط چشمي افراطي در برخي فرهنگ‌ها، به‌ويژه فرهنگ‌هاي آسيايي، به معناي بي‌احترامي است. پس بهتر است در برخورد با افرادي با فرهنگ‌هاي متفاوت، از اصول و آداب معاشرت آنها، ازجمله درمورد برقراري ارتباط چشمي، آگاه شويد.
هنگام گوش‌دادن به نظرات ديگران تعصب را كنار بگذاريد
هر انساني نظر و عقيده منحصر به خودش را دارد. تعريفي كه هر فرد از درست و غلط دارد ممكن است با ديگري متفاوت باشد. وقتي به حرفهاي فرد ديگري گوش مي‌كنيد، ممكن است چيزهايي بشنويد كه چندان هم موردقبول شما نيستند. اما بهتر است قضاوت كردن كردن درباره ديگران را تاخير بيندازيد. اگر مچ خودتان را هنگام قضاوت طرف مقابل گرفتيد، دست از قضاوت برداريد و روي صحبت‌هاي او متمركز شويد. تحليل شنيده‌هاي‌تان را به بعد موكول كنيد. هنگام گوش‌دادن فقط به صحبت‌هاي گوينده توجه كنيد و او را قضاوت نكنيد.
chetor.com
با هتل استقلال تهران بیشتر آشنا شوید